donderdag 29 oktober 2015

Vrije dag, India update en de dood van een heldin

Vandaag heb ik een echte vrije dag. Voor het eerst in weken hoef ik niks vandaag . Niet werken, geen boodschappen, geen bezoekjes, geen gedoe, geen enkele verplichting vandaag...heel fijn :) Ik zit op de bank, kater Guus naast zit naast me, af en toe krijg ik een knipoogje van hem, de charmeur. Ik lees jullie blogjes , geniet van een bakkie koffie en de rust.

Elke dag krijgen we een app-je uit India, meestal met een fotootje. Vorige week was het wennen voor de jongelui, waar kopen we ons eten, hoe doen we de was, de warmte, de muggen enz. In het weekend werd schoonzoon ziek dat was ook eigenlijk onvermijdelijk, de reis, het andere voedsel...dochter belde in tranen.. ach ach dat breekt mijn hart, maar ze slaan zich er wel doorheen hoor :)



dapper vrouwtje :)


Grandpa en ik krijgen ook weer een beetje energie. De afgelopen week voelden we ons zo mat en down, we missen het lieflijk stel. Het grappige is dat er op bijna elke toegestuurde foto een koe staat :) Gewoon aan een bosrand, bij een eetcafé, op de wegen, bij de huisjes of tussen de brommers en scooters.



zoek de koeien het zijn er zeker vier !

beetje kuieren 


Vorige week vond ik onze heldin Liesbeth dood in het kippenhok. Liesbeth de kip is zeker 14 jaar geworden.

Dit is haar verhaal, de helden story :)

We kregen haar 11 jaar geleden, met drie zusjes. Het ene zusje na de andere ging dood maar Liesbeth was een sterk wijfie Toen ze uiteindelijk alleen over bleef legde ze bijna geen eieren meer en zat ze dag aan dag alleen in haar hok. We besloten gezelschap voor haar te zoeken en vonden via een vriendin een haantje voor haar.We noemden hem Erik de Dekker want we hoopten op nakomelingen :). Liesbeth vond er niks aan, het haantje was nog niet volgroeid en piepte nog, hij kreeg menig portie klappen van haar. Tot de dag dat hij zijn stem liet horen en zij op slag verliefd werd. Dat voorjaar legde ze één ei dat ze liefdevol uitbroedde. Uit het ei kwam( helaas) een haantje, Johan. Erik was een akelige haan, sorry hoor maar dat was hij, lief voor vrouw en kind maar lelijk voor iedereen die hem voor de poten en snavel kwam. Achteraf was het ook een slapjanus.
Liesbeth verdiende haar titel van "heldin" voor haar leeuwenmoed. Op een mooie dag wandelde het gezin door de tuin. Vaders voorop, moeder en piepkuiken erachteraan. Plotseling schoot er een roofvogel uit de lucht en greep Johan. Erik stoof er vandoor, Liesbeth stoof op de rover af, er volgde een hoop geschreeuw, gekakel en gepiep. In een wolk van veren vloog de roofvogel weg. We waren naar buiten gerend en zagen de dief wegvliegen. We vonden Liesbeth en Johan allebei ietwat gehavend maar zeer voldaan onder de dichtstbijzijnde struiken, wat waren we trots op haar !! Erik de Dekker vonden we aan de andere kant van de garage, ineen gedoken  onder de beukenheg...tssssss over helden gesproken.

Erik en Liesbeth kregen het jaar daarop nog vier dochters. Erik verhuisde later naar een nieuw tehuis, zijn plaats werd ingenomen door Joep, een lief zijdehoentje net als Liesbeth. Tja die Liesbeth. Ik heb haar in ons bosje begraven.





 liefs grandma.







9 opmerkingen:

  1. Heerlijk dat je in deze tijd altijd contact met elkaar kunt houden! Mijn zoon en schoondochter zijn in 2011 twee maanden door Thailand getrokken, dus ik heb het ook mee gemaakt. Mijn broer is in 1974 met mijn schoonzusje ook door India getrokken, de brieven kwamen 6 weken later aan. Wat een verschil is dat nu met toen die tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja echt he. Wanneer we vroeger op vakantie gingen belde mijn vader twee keer naar zijn ouders, als we in Oostenrijk waren op plaats van bestemming en als we na drie weken weer thuis waren. Ik zie hem nog staan met zn potje vol kleingeld voor de telefooncel :)

      Verwijderen
  2. Heerlijk dat je in deze tijd altijd contact met elkaar kunt houden! Mijn zoon en schoondochter zijn in 2011 twee maanden door Thailand getrokken, dus ik heb het ook mee gemaakt. Mijn broer is in 1974 met mijn schoonzusje ook door India getrokken, de brieven kwamen 6 weken later aan. Wat een verschil is dat nu met toen die tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Reacties
    1. Klopt Izerina, ze kan zo levendig iets vertellen dat je de geuren kunt ruiken en de warmte voelen, als ze belt is het alsof ze vanuit Groningen belt...bijzonder dichtbij door techniek

      Verwijderen
  4. Wauw 14 jaar, jullie hebben vast heel goed voor haar gezorgd.
    Het went nooit dat afscheid nemen.....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een leuk stukje en ik telde maar 3 koeien op de foto. Wat vervelend ziek in het buitenland , het kan zoveel oorzaken hebben maar evengoed fijn dat ze zop genieten .Alvast een goed weekend

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er staan er echt vier op. Achter de rode scooter rechts. Achter de rode scooter links, eentje ligt in het midden en links boven loopt er ook nog eentje :)

      Verwijderen
  6. Moeders en hun kinderen, kippetje of mens, allemaal dappere heldinnen.

    BeantwoordenVerwijderen