Tot een paar jaar terug hadden we een huisarts om de hoek. Tussen 8.00 en 10.00 kon je daar terecht op het inloopspreekuur met al je klachten en ziekigheidjes . Je begrijpt dat dat spreekuur altijd uitliep maar desalniettemin kon je altijd komen. Je kon ook op afspraak komen, gewoon tussendoor of in de middag. Sinds de pensionering van die huisarts vallen we onder een huisartsenpost op t dorp. Voor elk kwaaltje een andere arts of gespecialiseerde verpleegkundige , handig want ieder heeft zijn specialiteit. Ik kom nauwelijks bij dokter, gelukkig. Maar mensenlief als je toch eens heen moet! Dan moet je eerst langs een cordon van assistenten die beslissen of je dezelfde dag nog wel mag komen.
" goedemorgen met grandma"
" ........."
" vanaf dinsdag moet ik zo.."
BAM met militaire precisie wordt ik onderbroken
" RANG NUMMER ! ( geboorte datum )
WAAR GELEGERD ( adres)
GETROFFEN LICHAAMSDEEL ( klachten) !! "
" vanaf dinsdag moet ik zo hoesten, heb ik koorts , hoofdpijn"
" KOORTS? HOEVEEL NU ! ZELFMEDICATIE? "
" nu net onder de 38, paracetamol als zelfmedicatie en iets van vogel voor de holtes. Opgegeven slijm is groen.
" AHA NOG NIET GESTOOMD! DOEN! VERKOUDHEID MET LICHTE VERHOGING. JE KAN MORGEN KOMEN !
" ik wil alleen dat er even naar mijn longen wordt geluisterd of de boel niet vast zit"
" NIET VANDAAG GEEN PLAATS, MORGENVROEG "
Volkomen overrompeld zit ik op de bank en bedenk heel kinderlijk dat als het morgen toch een dubbele longontsteking blijkt te zijn dat dat dan haar schuld is en oh wat zal ze dan een spijt hebben gnagna 😏
Natuurlijk moeten assistenten een inschatting maken welke klachten ernstig zijn en voorrang hebben maar ik kom alleen als er echt iets is en dat is het hé, bij je eigen arts ben je bekent en bij een collectief ben je een patiënt . Nou ja de volgende keer zal ik op mijn strepen staan en zeggen dat ík het nodig vind om langs te komen en dat ze maar een gaatje moeten vinden om even, twee minuten, naar een stel oudevandagen longen te luisteren.
Liefs grandma.
Oh gut ja en dan vraag ik me af ben jij de huisarts of zo?
BeantwoordenVerwijderenVorig jaar had ik griep en dat ging niet over dus net zoals jij gebeld dat ik kortademig was de assistente zei dat het door de griep kwam.
Een paar dagen later toch maar gegaan en het was dus wel een longontsteking.
Dus laat je niet afschepen en ik wens je beterschap!
Tegenwoordig moet je mondig zijn en ook wat kennis hebben. Want anders kun je wel eens de juiste hulp missen.
BeantwoordenVerwijderenVroeger hoefde je nooit te zeggen waarom je afspraak wilde.
BeantwoordenVerwijderenSoms is het wel goed dat de assistente het vraagt. Vorig jaar had ik iets met mijn oog en wilde in de loop vd middag afspraak maken, nee meteen komen vond de assistente geen risico's met ogen. Was ik ook even overdonderd over, maar braaf gegaan. Niet dat het denk ik heel veel uitmaakte, ik heb was er 3 maanden mee zoet.
Stiekem moet ik erg lachen om je herkenbare stukje het is soms echt te gek voor woorden en ze vragen erom dat we met z.n allen flink gaan overdrijven. Ja toch anders komen we nooit aan de beurt!
BeantwoordenVerwijderenBeterschap
X Es
Mijn dochter verhuisde naar de andere kant van de stad, maar kon niet van huisarts wisselen , niet handig toen ze vorig jaar door haar rug ging, toen ze belde voor hulp werd haar verteld dat ze over 2 dagen langs kon komen, eh pardon, ze kon nog niets eens lopen laat staan naar de bushalte lopen, op het station overstappen en dan nog een stuk lopen, voor een huisbezoek woonde ze te ver weg, dus werden er zware pijnstillers via de telefoon voor geschreven zonder dat een arts haar gezien had. Mijn mond viel open van verbazing toen ik dit hoorde, nu had ze echte klachten en was blij met de pijnstillers, maar toch.
BeantwoordenVerwijderenHier moet je eerst 2 uur lang bellen, voordat je überhaupt iemand te spreken krijgt. Want ze zijn vanaf 8 tot 10 uur alleen maar in gesprek. Krijg je ook nog de wind van voren dat je moet bellen voor 10 uur voor het maken van een afspraak. Ik was eens in het weekend zo ziek geweest, dat ik aan beide oren doof was en ik alleen maar van ellende op de bank kon hangen. Ik ga echt nooit naar de huisarts, dus als ik ga dan is er echt wat.Mijn man op maandag bellen voor een afspraak voor me. Moest ook aangeven wat er was... Ik moest maar paracetamol nemen en ik kon de week erop terecht voor een afspraak. Je raad het al, de week erop was ik weer beter, maar ik ben wel gegaan. De dokter vroeg waarvoor ik kwam: tja, vorige week was ik heel erg ziek..... nu gelukkig niet meer. Zelfs de huisarts vond het niet normaal en daarna heb ik de assistent ook nooit meer gezien.
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenAlweer heel wat jaar geleden, toen ik nog stukken jonger was, had ik een huisarts van mijn leeftijd, wat een huisarts met een roeping was, hij hield duidelijk van zijn vak.
Kwam zonder problemen op huisbezoek, bleef een kopje koffie dringen en van hem ook veel geleerd, wanneer je je zorgen moet maken over ziekte en dergelijke. Helaas moest ik afscheid nemen door verhuizing, maar wat moet ik nog vaak aan deze huisarts denken.
Vorig jaar ben ik verhuisd en woon hier inmiddels ruim 7 maanden, maar ik heb nog niet de moed gehad om naar de nieuwe huisarts te gaan. Tot nu toe gaat het prima met zelfzorgmiddelen...
Groetjes Lily
Oh vreselijk! Ik vind dit heel herkenbaar helaas. Die doktersassistentes proberen zoveel mogelijk mensen af te wimpelen heb ik altijd het gevoel. Ik mis het inloopspreekuur....
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Ik ben meer dan 30 jaar doktersassistente geweest en heb ontslag genomen (2 jaar geleden) omdat het tegenwoordig de taak van de assistente lijkt om zoveel mogelijk mensen af te schepen.
BeantwoordenVerwijderenSpreekuren zitten overvol en de huisartsen zeggen rustig: "Je redt je er maar mee, ik wil niet meer mensen zien". Vroeger deed mijn werkgever iedere dag spreekuur; vanaf 8 uur de halve ochtend, dan visites rijden en de hele middag spreekuur tot half 6. De latere werkgever wilde 1 middag in de week vrij, tussen de middag langere lunchpauze en na 16 uur geen patiënten meer. Ook wilde hij vergaderingen en scholingen bezoeken en dat ging allemaal van de spreekuurtijd af...
Assistentes hebben de huidige manier van werken niet zelf bedacht, ze krijgen zeer strenge instructies met wat ze moeten vragen. Gesprekken worden soms opgenomen en dan worden ze beoordeeld op wat ze gezegd hebben....
Oh ja, zó verschillend zijn de ha praktijken. Ik moet er wel om glimlachen. Er spelen heel veel dingen mee waar dit het gevolg van is. In de eerste plaats gaan mensen sneller naar de huisarts. Met kleine kwalen word er niet eerst gewacht of het vanzelf geneest. Dat belast spreekuren enorm. Daarnaast hebben steeds minder mensen een eigen vaste huisarts. Vooral in steden zitten patiënten in een grotere praktijk en daar worden vaker patiënten van elkaar overgenomen. Ik voel ook altijd of ik langs de politie moet, maar het voordeel vind ik dat als ik op spreekuur kom, mijn huisarts al kort ingelicht is waar ik voor kom. Dan zijn we beiden beter voorbereid.
BeantwoordenVerwijderenHet verhaal van Ipie vind ik verhelderend.
Groeten
Anita
Heel erg maar als er hier in huis iemand echt ziek is wacht ik tot de huisartsenpraktijk dicht is en bel dan de huisartsenpost daar kun je wel gewoon binnen 2 uur terecht.
BeantwoordenVerwijderenDan is het gewoon tijd voor een andere huisarts.
VerwijderenDit is namelijk absoluut niet de bedoeling van de huisartsenpost.