Afgelopen maandag dinsdag en woensdag was dochter nog hier, woensdag avond zijn we nog lekker met zn vieren uit eten geweest . Zondagavond komen ze nog pannenkoeken eten . Ze bivakkeren bij schoonouders, daar staan hun koffers en andere spullen. Maandagochtend werk ik nog 3,5 uur, s'middags neemt een collegaatje het over en gaan grandpa en ik ook die kant op.
Ondertussen loop ik met een knoop in mijn maag , oh als ze maar eenmaal op hun plekje zijn he. Eigenlijk wil ik de laatste dagen dat dochter hier is , samen op de bank en de hele dag haar hand vasthouden...zoiets (moederkloekfeelings)
t Komt allemaal goed. Een aantal jaren geleden ging dochter uit Brummen voor een jaar naar Australië dat gaf hetzelfde gevoel..
Om de gedachten wat te verzetten heb ik de hele bovenverdieping gesopt en opgeruimd, bedden verschoond en troep weggegooid.
In het achterhuis stond nog een emmer met appels-van-de-kromme-boom en die heb ik low-impact verwerkt :)
appels schillen, klokkenhuis eruit en in stukken snijden, |
biologisch citroentje uitpersen, het sap bij de appels, ook suiker en kaneel toevoegen |
koken op de houtkachel |
door de zeef, houten rollertje is nog van mn mam :) |
gloeiend heet in de potten, half uurtje op de kop, klaar! |
liefs grandma.
Waar een knoop in de maag al niet ook goed voor is.
BeantwoordenVerwijderenGisteren ging oudste zoon voor het eerst naar de disco (in het buurthuis ahum) Dat vond ik al heel wat, dusss. ... Sterkte.
BeantwoordenVerwijderen