ik ben er weer....wat een zomer...

Hallo allemaal, ik moet me haast voorstellen zolang is het geleden dat ik iets gepost heb, maar ik ben er weer en voorlopig hoop ik ook te blijven :)

Wat een zomer hebben we achter de rug, niet normaal. Na het overlijden van mijn schoonmoeder kwam ik in zo'n rare periode terecht, een tijd van me niet goed voelen, akeligheid, mijmeringen en de grote vraag "wat ga ik doen"

Schoonmoedertje deed er een aantal dagen over om te overlijden, elke dag (en nacht) was er iemand bij haar. Haar huisje was de dag voor t overlijden gevuld met kinderen, kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen, iedereen kwam even afscheid nemen. We zaten af en toe bij haar bed, aaiden over haar hoofd, hielden haar hand vast, draaiden liedjes van Johannes de Heer en voor de rest zaten we bij elkaar, dronken koffie en thee en hadden het gewoon gezellig. Ze stierf rustig in bijzijn van grandpa, twee schoonzussen van me en haar lieflings zuster. Op de zevende dag werd ze begraven. De achtste dag huurde grandpa een vrachtwagentje en samen met alle kinderen en aanhang werd haar huisje leeggehaald. Alles wat zo belangrijk voor haar was geweest ( op wat herinnerings spulletjes na ) belande bij de kringloop. Na acht dagen was ze, voor mijn gevoel, helemaal uitgewist. Ik werkte een aantal nachten en daarna stortte ik helemaal in. Het zal te maken hebben met vier jaar mantelzorg, het besef van de tijdelijkheid van het leven, ja dat klinkt allemaal wat theatraal, maar echt! Bovendien had ik zoveel weggestopt, van die dingen waar je echt iets mee moet, in elk geval even over na moet denken, maar ik had bedacht, dat komt wel als alles achter de rug is...dat komt niet  goed hé.

Ik wilde er heel graag even tussenuit maar er was nog zoveel te doen in huis en tuin dat ik me er niet kom zetten om de caravan in te pakken en gewoon te gaan. Grandpa overzag de situatie iets beter en terwijl ik nog een dutje deed na de laatste nachtdienst, pakte hij de caravan in, maakte het bed op en zorgde ervoor dat we 's middags even naar camping Jena konden gaan. Op maandag gingen we naar huis en ik voelde zo sterk "ik ben op een plek waar ik niet wil zijn" , niet in mijn huis, niet in die tuin vol onkruid en niet in deze periode van mijn leven...... twee weken na mijn schoonmoeder stierf er een schoonzus, ach man!

Grandpa hielp me mee in de tuin en met het besluit om de moestuin , nu echt, te halveren of zelfs een jaar af te dekken. De bijen deden het bijzonder goed dit jaar, we hadden enorm veel honing maar ook daar heb ik besloten, gaan ze dood dat komen er geen nieuwe. We huren een bedrijf in voor het schilderwerk, nemen een thuisbatterij ( deze wordt aankomende week geïnstalleerd) en ik wil gewoon die dingen doen die ik nu echt leuk vind. 

Ik vind het echt raar dat ik dat waar ik altijd rust en energie van kreeg nu voelt als een last, een moeten.

Je begrijpt al dat de moestuin niet zoveel heeft opgebracht als andere jaren. Ik heb wat aardappelen, bonen en snijbonen geoogst. Er liggen uien en knoflook te drogen. Er zitten wat bietjes en worteltjes in de vriezer. Tomaten deden het redelijk. We hebben aankomende winter geen broccoli, boerenkool en maar 5 preien op de tuin, dus het wordt een hele uitdaging om zuinig te leven :)

Toch was het een goede zomer! Uiteindelijk zijn we vier keer met de caravan op stap geweest, alleen, met kleinkinderen en dochter uit Zutphen, met liefste zus en haar (klein)kinderen en met schoonzus en zwager, we hadden een blije tijd! Ik heb het kleine huifkar caravannetje opgeknapt ( daarover een aparte blog ) We vierden het feit dat grandpa nu echt met pensioen is met een groot feest. We hadden logeerpartijtjes en goede gesprekken. Bovendien  heb ik echt zin om weer te regelmatig te bloggen.

Nog even een paar foto's om deze blog af te sluiten.

pruimen inmaken

camping live

kleinzoon Bas hielp met de honingoogst

en een rijke tomatenoogst

voor nu fijne avond en tot snel.

liefs grandma.