t gaat niet altijd goed ..

Was ik vorige week nog vol van allerlei nieuwe ideeën en domweg gelukkig, op maandagavond kwam daar abrupt een eind aan. Terwijl ik naar een afscheidsborrel, maar dan met koffie en havermout taart, van een vriendin ging ( zij gaat drie maanden naar Australië ), ging grandpa naar zijn naar broer die in het ziekenhuis lag. Hij trof daar ook de kinderen van zijn broer. Beiden waren we om een uur of tien weer thuis. Grandpa liet de hond uit en ik ruimde binnenshuis wat op. Kort daarna hoorde ik grandpa roepen en hij gaf me zijn telefoon daar stond een berichtje...je zult het niet geloven maar papa is overleden, ach....

Zwager was wel erg ziek en het zat eraan te komen maar dit was toch onverwachts. Grandpa belde zijn broers en zussen en we besloten om naar Stadskanaal te rijden, naar oma en opa. Schoonzus van het dorp reed met ons mee en jongste broer zou op eigen gelegenheid gaan.
We troffen de oudjes in hun pyjama aan de keukentafel, helemaal van de kaart en vol verdriet, zo zielig..

De rest van de week waren we druk met heen en weer rijden, bezoekjes en er werd bijzonder veel geknuffeld.
Afgelopen zaterdag werd mijn zwager gecremeerd. Al onze kinderen en aanhang waren mee, zo lief.

En vandaag doen we niet zoveel, grandpa is uit zijn doen en ik heb 4 kilo pruimen tot jam verwerkt ( die lagen er nog vanaf vrijdag). Ik word er rustig van.  k Vind het bijzonder troostend om in een pan te roeren, potjes te vullen en de boel te labelen. Af en toe, zo om het half uur zoeken grandpa en ik elkaar even op, dan houden we elkaar stevig vast.


grandma.