wee je wel hoe duur dat kost !

Hoe zou het komen dat de een veel gevoeliger is voor het fenomeen bezuinigen dan de ander. Grandma is opgevoed met de uitspraak , mooi op zn Drents halfbakken Gronings," wee je wel hoe duur dat kost "  en dat gold dan wel voor de dingen die grandma graag wilde he :). Vader bezuinigde alsof zijn leven er van af hing. In de jaren 70 , oliecrisis , autoloze zondag en hoge gas rekening. Hij was een van de eersten met aluminium bubbeltjes folie achter de radiatoren, gordijnen op de vensterbank niet meer tot op de grond, verwarming een graadje lager , kort douchen , lampen uit als je een vertrek verlaat enz enz. Hij had een groentetuintje en daar konden we bijna het jaar rond van eten. Vader had een zuinige moeder, grandma's grandma ja. Zij was een echte kniepstuver. Draaide elk dubbeltje rond en rond en rond , kassa bonnetjes werden thuis nagerekend en als er een dubbeltje tekort teruggegeven was, ooh de arme kassa meisjes, Grandma's grandma  was een begrip in de supermarkt. Zij had de oorlogsjaren achter de rug en dat was te merken.
Vader was zuinig want hij wilde graag op vakantie naar Duitsland en Oostenrijk, naast de kick van zuinig leven was dat zijn drijfveer. En daar draait het om, he . Iedereen bezuinigd ergens voor. Voor een verre reis, omdat je nauwelijks wat te makken hebt, voor je mooie kleren, voor biologische voeding enz.

en dan is daar de kick, ik kan dit, het is me gelukt. Yes.

Granny en grandpa hebben hun zwarte jaren ook gehad, baan kwijt, 4 opgroeiende kinderen, hou op, schei uit! Maar door te bezuinigen en te werken met potjes, elk dubbeltje rond en rond te draaien hebben we het gered. Nu denken we erover een lapje grond bij te kopen, voor de zelfvoorzienigheid zeg  maar... hoor ik vader in de verte vragen ...Wee je wel hoe duur dat kost !!

liefs grandma