Weer thuis en vol aan de bak, soort van...

Afgelopen zaterdag bezochten we vesting Bourtange, daar waren we lang niet geweest! Niets veranderd, nog steeds leuk om te bezoeken!

We hadden een camping in de buurt gevonden maar na een bakkie koffie onder een 300 jaar oude boom ( wat een verhalen zou die kunnen vertellen) en een wandeling rondom de vesting, wilde ik eigenlijk maar één ding, naar huis! Het slapen met een pijnlijke knie, een zere keel ....het was mooi geweest. Zo waren we zaterdagmiddag weer thuis, die nacht heb ik als een roos geslapen, in ons eigenste bed :)

Langzaamaan voel ik me wat beter. Ik probeer echt mijn rust te pakken maar daar ben ik niet zo'n kei in hoor.

Ik kreeg van de buurvrouw een grote schaal tomaten. Tomaten kun je heel makkelijk inmaken.

Tomaten wassen en de velletjes een beetje insnijden, een kruis ofzo, daarna doe je ze in een kom, kokend water erover tot de velletjes makkelijk loslaten. Doe de gepelde tomaten in steriele potten en overgiet ze met kokend pekelwater ( 15 gram zout op 1 liter kokend water). Ik zette de potjes  in een pan met heet water ( 90 graden) , anderhalf uur laten pruttelen en klaar. Ik zette de pan trouwens op mijn petroleumstel , scheelt weer gas.

Verder waren er weer wat bonen en snijbonen klaar, hopsa in de vriezer. Meestal weck ik de bonen maar deze keer blancheerde ik de boontjes en verdeelde ze over drie diepvrieszakjes, reuze handig voor een snelle roerbak in de herfst of winter. De snijbonen gaan rauw de vriezer in. Volgend jaar wil ik de snijbonen eens op zout zetten, dat schijnt ook niet zo moeilijk te zijn.

Man man man wat wordt de energie duur hè, het is niet normaal. Grandpa vond in de schuur een oud gastankje en maakte daar een stoof van, kunnen we nog eens buiten koken, leuk.

hij gebruikte wel één van mijn goeie pannen....tja

liefs grandma.