woensdag 12 januari 2022

Van een oude lockerkast en de geur van een natte oude hond.

Jongste dochter en schoonzoon hadden in hun vorige huisje een oude lockerkast, ooit eens op de kop getikt bij een kringloopwinkel. Deze kast deed dienst als afscheiding en gaderobekast. Hij was oud, gebutst, verroest, beplakt met oude stickers en droeg een vervaagde naam 'Dennis'.

Zo'n kast die er niet uitziet maar wel charme heeft. Toen ze verhuisden namen ze de kast mee maar ze wilden hem niet meer in huis en zetten hem, na een aantal maanden in de schuur, op marktplaats,  niemand wilde hem hebben. Ik was al een poosje op zoek naar een kast voor in de bijkeuken, eentje waar ik mijn voorraadjes honing en jam voor het stalletje-aan-de-weg in kon opslaan, ook de bijenwaskaarsen en ander marktspul zou ik daar in willen hebben. Ik mocht de kast met liefde komen halen, nou ja grandpa nam hem mee :)


De kast werd schoongemaakt, beetje opgeschuurd en de stickers verwijderd. Ik verfde de kast met verf van painting the past en hij is werkelijk gaaf geworden. Grandpa maakt er een dezer dagen nog wat legplankjes in en dan is ie klaar voor gebruik. Ik ben er blij mee.


één deurtje geverfd...

klaar :)


en zo switch ik van een oude kast naar een oude hond..

Onze hond Boja is ruim tien jaar, dat is niet zo heel oud maar voor een gewezen straathond tellen de jaren extra zwaar he. Haar gebit is kompleet afgesleten door t knagen op tralies en een ongezond leven, tja daar verander je niets aan, ze stinkt nogal uit haar bek eigenlijk, maar de meur die ze verspreid als ze in de regen heeft gelopen is  echt erg :)
Vorige week waren de kleinkindjes van het dorp een dag op bezoek. Kleinzoon had zijn magneetvisser meegenomen, geweldig ding, we sleepten de magneet visser door de sloten, het was een heerlijke modderige bende. Toen het begon te regenen togen we weer op huis aan. Jassen op de verwarming, hond verplicht in de mand...lekker thuis. 
Op een gegeven moment zegt onze kleindochter Madelynn: "als ik hier loop dan ruik ik Boja altijd", ik reageerde met:  "aaah ja man, getsiederrie en dan ruikt ze nu ook nog naar natte hond bah ", verbaasd keek ze mee aan en zei : " dat zei ik niet , oma, ik zei dat ik haar hier altijd ruik, ik vind haar lief "  Kijk dat is een heel nieuw level van liefde !!  Het was een bijzondere les voor me :)

liefs grandma.









1 opmerking:

  1. Ik snap je kleinodchter wel. Merle had ook een sterke geur,maar van je eigen hond is dat minder erg. Na aanschaf van een lampe Berger ,kon ik na regenbui/zwemmen e.d de lucht verfrissen.

    BeantwoordenVerwijderen